گوش كن!

 وقتي اين موسيقي را گوش ميكني، به ياد آر كه ما ميتوانستيم چقدر مهربانتر باشيم. 

چقدر ميشد دست در دست هم عاشقانه برقصيم

مستانه بخنديم

اما امروز گريه و كين همدم ما شده است. با ماتم بيش از خنده انس داريم.

بيا برگرديم

به روزي كه زاده شديم

به لحظه اي كه من و تويي در آن نبود

به دنيايي كه شاديها در آن عادلانه قسمت شده اند

به زماني كه تو نميخواستي خودت را بر من تحميل كني 

 و من هم تو را دوست خود ميدانستم

به زمانيكه امنيت تو در تحقير و نابودي من بدست نميامد

به گاهي كه قلبهاي ما نه براي توهمات ، كه براي انسان بودن ميتپيد

گاه كودكي... .